Technika ta nazywana jest „anamorfozą„. Ogólnie rzecz biorąc, anamorfoza to zniekształcona projekcja lub perspektywa wymagająca od widza użycia specjalnych urządzeń lub oglądania pod pewnym kątem, aby zobaczyć pełnię dzieła artystycznego.
Orosz ma na swoim koncie kilka takich prac. Oto kilka prostszych prac, w których łatwiej jest zrozumieć, jak działa ta technika.
Pierwsze przykłady anamorfozy lustrzanej powstały w późnym renesansie (XVI wiek), z cylindrycznymi lustrami, takimi jak to, lub stożkowymi.
Leonardo da Vinci i Hans Holbeing Młodszy (między innymi) lubili bawić się anamorfozą, ale nie z lustrami – bawili się kątami.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą