Ma obsesję na punkcie programowalnych rzeczy. Teraz wszystkie nasze lampy działają zdalnie. Kiedy wchodzę do pokoju, muszę poprosić Alexę, żeby włączyła światło. To jak życie w jakimś filmie SF! Na początku było fajnie, ale kiedy pewnego dnia zaczęliśmy się kłócić, on zaczął mnie denerwować, robiąc dziwne rzeczy ze światłami.

Ssie chipsy, aby zlizać z nich całą przyprawę, zanim zacznie je naprawdę gryźć. To jest dziwne.

Jesteśmy małżeństwem od 21 lat, a słyszałam tylko może dwa razy, jak beknął. Z pierdzeniem to samo. Z dwójką też dzieją się dziwne rzeczy. Nie zostawia po sobie żadnego śladu ani zapachu. Poza tym robi to w rekordowym czasie. To jest naprawdę dziwne. Nie żeby brakowało mi obrzydliwych rzeczy, ale dajcie spokój... przecież każdy jest człowiekiem, a on chyba specjalnie powstrzymuje się przy mnie.

Tutaj było trochę na odwrót. Nigdy nie mówiłam, że mówię biegle po francusku. Na początku naszego wspólnego życia chciał zobaczyć, na ile mnie stać, więc mnie przepytywał. Potem zaczął mnie nękać, żebym mu tłumaczyła francuskie memy i tak już zostało.

Dziwnie zachowuje się w nocy. Kładzie się w pełni ubrany, a budzi się prawie nago. W trakcie snu musi pozbywać się po kolei części garderoby.

Otwiera pudełka z płatkami śniadaniowymi jak pieprzony Hulk. Myje twarz, chlapiąc sobie na nią wodą z bezmyślnym uporem. Już niejednokrotnie próbowałem ją przekonać, że może to robić inaczej, ale ona wie lepiej.

Kubki. Muszą być dokładnie wyszorowane, kiedy nalewa do nich nowy napój. On jest fizycznie niezdolny do płukania i ponownego użycia.

Moja dziewczyna kręci tyłkiem i rusza nim do przodu i do tyłu, kiedy zasypia. Mówi, że to pomaga jej się zrelaksować. W sumie nie mam nic przeciwko, nawet mnie to kręci.

Myślałam, że nie lubi mojej kuchni, bo zawsze jadł wszystko w pośpiechu, a potem się nie odzywał. Okazało się, że kiedy coś mu naprawdę smakuje, to wtedy zjada to najszybciej, jak potrafi, a potem dochodzi do siebie, bo po jedzeniu czuje się senny.

Dodaje tylko odrobinę mleka na całą miskę płatków.

Stoi jedną nogą na sedesie, a potem kuca, żeby się podetrzeć. Wygląda to dziwnie, jakby po raz pierwszy wkładał sobie tampon.

Mogę odtworzyć jego całą ścieżkę, jaką przebył w domu, po stosach monet, jakie zostawia za sobą, opróżniając kieszenie spodni po pracy.

Moja żona zostawia zawsze szafki otwarte na oścież.

Beka przez sen, a po każdym beknięciu mówi (werbalnie), co właśnie zrobił.

Jej uwielbienie dla koców i poduszek nie zna granic. Mamy ich tyle w sypialni i w salonie, że więcej już się po prostu nie zmieści. Są dosłownie wszędzie, a nasz pies ma już tyle koców, że sam nie wie, co z nimi robić.

Jesteśmy małżeństwem od 10 lat, a ja dopiero miesiąc temu zauważyłam, że przed snem przygotowuje sobie skarpetki na następny dzień. Nie spodnie, koszulę czy majtki - skarpetki.