Do tej pory rekordzistką jest Saturn V, która umożliwiła człowiekowi postawienie nogi na Księżycu. SLS ma być gotowa do pierwszego bezzałogowego lotu w 2018 roku. W późniejszym czasie ma zabrać ludzi na misję okrążenia Księżyca, a w dalszej perspektywie najprawdopodobniej powrót człowieka na Księżyc i dalsza eksploracja kosmosu z lotami załogowymi na Marsa włącznie.

Obecnie samo oderwanie się od ziemi będzie sukcesem: od 2011 roku NASA nie wysyła już swoich wahadłowców w kosmos; amerykańskich astronautów na Międzynarodową Stację Kosmiczną dowożą rosyjskie Sojuzy. Jak to jednak bywa z tak ambitnymi projektami, SLS już zaliczył poślizg (pierwotnie start rakiety planowano na 2017 rok). Wszystkiemu winna polityka i napięty budżet.

Testowanie pomniejszonego modelu w tunelu aerodynamicznym

Testy obejmowały również takie czynniki jak wpływ zjawisk atmosferycznych na rakietę podczas startu

W rakiecie SLS będą zamontowane silniki RS-25D - te same, których używano do wyniesienia na orbitę wahadłowców

Test silnika, przeprowadzony w sierpniu 2013 r.

Wizja artystyczna kompletnej SLS

Widok na kapsułę załogową

Wszystkie poniższe zdjęcia to wizja artystyczna:

Moment umieszczenia na swoim miejscu kapsuły załogowej

SLS na płycie wyrzutni rakietowej w Centrum Kosmicznym imienia Johna F. Kennedy’ego na przylądku Canaveral

Moment startu rakiety

Moment odrzucenia dwóch rakiet pomocniczych

Wszystkie człony rakiety - NASA ma w planach zbudowanie dwóch wersji - tej przedstawionej poniżej oraz większej, która będzie mogła polecieć w dalsze rejony Układu Słonecznego